Op het moment dat je verantwoordelijkheid gaat nemen voor jezelf, heb je niemand meer nodig om je een goed gevoel te geven en kun je je theoretisch dus “altijd” goed voelen. Heb je nog iemand nodig om je goed te voelen, dan zul je de ander verantwoordelijk stellen voor jouw gevoelens en gedraag je je als een slachtoffer: je geeft de ander de schuld van jouw gevoelens in een bepaalde situatie en je stelt je geluk afhankelijk van diegene. Hoewel een ander wel aanleiding kan geven tot een situatie die bepaalde gevoelens bij jou oproept, is de ander nooit verantwoordelijk voor hoe jij je voelt en hoe je erop reageert. Je hebt geen controle over de meeste dingen die je overkomen in je leven, je hebt alleen controle op hoe je erop reageert en ermee om gaat. Ga je ertegenin (weerstand) of ga je erin mee (overgave)? Zodra je je dit beseft, gaat de wereld voor je open! Je neemt nu de touwtjes in handen: je bent nooit meer afhankelijk van een ander en je zult een gevoel van onbegrensde vrijheid ervaren!
Niemand gaat voor je zorgen, dat moet je zelf doen. Wanneer je niets meer van anderen verwacht, zul je hele vrije relaties gaan ervaren met anderen. Alles wat anderen je geven, ontvang je dan als een groot cadeau en omdat je vervuld bent door jezelf, zul je ook groots kunnen geven zonder er zelf door leeg te raken.
Hoe beter je voor jezelf zorgt, hoe meer vervuld je je zult voelen en hoe minder leegte je hoeft op te vullen met bijvoorbeeld eten. Maar hoe doe je dat dan… voor jezelf zorgen?
Wat heb je nodig, waar verlang je naar?
Stel je jezelf überhaupt wel eens de vraag wat je nodig hebt? Vertel jezelf eens… Waar verlang je naar, hoe zou je behandeld willen worden, wat zou je willen dat anderen je geven? Schrijf die verlangens, behoeften en wensen eens op en onderzoek welke behoeften daaronder liggen. Wat is het precies wat je wil en waarom? Soms komt het antwoord niet meteen en soms komt het antwoord ook niet per se in woorden. Ga even stil zitten en voel een antwoord in je op komen. Alleen al door hiervoor de tijd te nemen, maak je jezelf belangrijk. Dus dit is een heel belangrijke stap!
Soms voel je je oncomfortabel, maar omdat je daar doorgaans zo weinig aandacht aan besteed, komt en gaat dat gevoel alsof het niets betekent. Juist die momenten waarop je je oncomfortabel voelt, geven je ontzettend veel informatie, maar vaak proberen we die gevoelens zo snel mogelijk weg te stoppen en doen we er niets mee. Ik ben gaan oefenen met het opmerken wanneer ik me oncomfortabel voel. Ik kon niet meteen stoppen met over mijn eigen gevoelens heen te walsen of ze weg te praten/redeneren en ik kon ook niet meteen vanuit mijn gevoel en authenticiteit reageren op oncomfortabele momenten. Achteraf kon ik wel op het gevoel reflecteren en ik merkte ik dat ik de opmerkzaamheid kon trainen als een spier. Hoe vaker ik het deed, hoe eerder in het proces ik bewust werd.
Dus aan jou de vraag: wanneer voelde je je oncomfortabel? Wat voelde je, kun je de emotie benoemen (blij, boos, bang, bedroefd, beschaamd)? Aan welke behoefte, verlangen of wens werd niet voldaan waardoor deze emotie werd opgeroepen? En welke gedachte/overtuiging kwam daaruit voort? Door bij jezelf stil te staan, geef je jezelf liefde en erkenning en die verdien je!
Geef jezelf alles wat je nodig hebt
De basisbehoeften zijn gehoord worden, gezien worden, begrepen worden en gewaardeerd worden. We willen ook graag erkenning en goedkeuring, we willen belangrijk zijn en het gevoel hebben dat er rekening met ons wordt gehouden, we willen dat anderen er voor ons zijn. Maar ben jij er wel voor jezelf? Zie en waardeer jij jezelf wel? Geef je jezelf de nodige erkenning en goedkeuring om te doen wat je voelt dat je moet doen? Hoor jezelf, zie jezelf, waardeer jezelf, erken je gevoelens, geef jezelf toestemming om toe te geven aan wat jij nodig hebt en doe dat dan ook! Als je hebt opgeschreven waar je in het algemeen naar verlangt en in specifieke situaties, is he heel duidelijk wat je jezelf kunt geven. Ik zal je een paar voorbeelden geven.
| Ik wil gehoord worden. | Ik hoor mezelf, ik erken mijn gevoelens en geef mijn grenzen aan. Ik spreek mijn gevoelens uit naar een ander en ga bij mezelf te rade waar de gevoelens vandaan komen, zodat ik de ander hier niet verantwoordelijk voor stel. |
| Ik wil dat iemand voor me klaar staat. | Ik sta voor mezelf klaar, ik erken mijn behoeften en vervul die behoeften zonder me afhankelijk te maken van een ander. |
| Ik wil dat er voor me gekookt is als ik thuiskom. | Ik zorg dat ik waar mogelijk vooruitkijk in mijn planning en als ik weet dat ik een lange dag heb, zorg ik dat ik de dag van te voren extra eten maak, zodat ik het alleen nog maar op hoef te warmen en kan genieten van een lekkere maaltijd. |
| Ik wil gewaardeerd worden. | Ik waardeer mezelf, ik bewaak mijn energie, ik bewaak mijn grenzen en spreek mezelf op een liefdevolle manier uit. Ik ontwikkel blijf mezelf ontwikkelen op mentaal, fysiek, emotioneel, creatief en sociaal vlak. |
| Ik heb behoefte aan goedkeuring. | Ik ga bij mezelf te rade wat ik moet doen. Ik maak besluiten op basis van mijn eigen normen en waarden. Ik spreek mezelf uit en laat de ander zijn eigen reactie daarop hebben, zonder te twijfelen aan mezelf. Ik laat hiermee mezelf én de ander zichzelf zijn. Als ik feedback krijg, evalueer ik die, Soms doe ik er wat met de feedback, bedank ik degene die mij feedback geeft gegeven en soms kom ik tot de conclusie dat de feedback niets over mij zegt en alleen iets over de ander zegt. |
| Ik heb behoefte aan aanraking. | Ik boek een massage. Ik knuffel dieren. Ik plan tijd om mezelf te verzorgen en zelfs te masseren. Ik spreek uit dat ik behoefte heb aan aanraking en als ik dat mag ontvangen van anderen, ben ik daar heel dankbaar voor. |
| Ik heb de behoefte om leuke dingen te doen. | Ik neem mezelf mee op stap. Soms vraag ik anderen of ze met mij mee willen. Als niemand kan of wil, houd me dat niet tegen om erop uit te gaan. Soms vind ik het eng om dingen alleen te doen en neem ik een stapje terug. Dan ga ik iets doen wat ik niet eng vind in mijn eentje of ga ik een groep activiteit/cursus doen. |
| Ik verlang naar een warm bed. | Ik baal dat ik alleen slaap. Ik stel mezelf de vraag waarom en realiseer me dat het erg koud is in de winter. Ik geef mezelf een elektrische onderdeken cadeau gedaan en een timer ingesteld. Nu is mijn bed altijd warm als ik er ’s avonds in stap. Of ik leg een warme kruik in mijn bed. |
| Ik verlang naar een lange strandwandeling en een kop warme chocolademelk. | Ik plan een wandeling in en doe die dan ook. Een afspraak met mezelf is net zo belangrijk als een afspraak met anderen. Als ik er zin in heb sluit ik af met een lekkere kop warme chocolademelk. |
| Ik verlang naar het gevoel van een liefdevolle knuffel. | Ik schrijf in mijn dankbaarheidsdagboek en voel de liefde binnenstromen. Ik knuffel dieren. Ik houd mijn edelstenen vast en mediteer. Ik warm mijn handen op en leg ze op mijn hart of op mijn buik. Ik voel de liefde en dankbaarheid voor mezelf binnenstromen. |
| Ik verlang naar een partner, iemand waar ik alles aan kan vertellen. | Ik schrijf in mijn dagboek en neem de tijd om alleen te zijn en te reflecteren. Ik kan mezelf alles vertellen en ik luister altijd zonder oordeel. |
Geef!
Ga eens na of jij alles wat je nodig hebt, maar nog niet blijkt te hebben, zelf wel aan anderen geeft. Laat je anderen vaak uitspreken, of onderbreek je ze vaak om je eigen verhaal te vertellen. Zie je anderen écht zoals ze zijn of probeer je ze te veranderen en accepteer je alleen hun (in jouw ogen) positieve kanten? Doe je je best de ander te begrijpen, of vul je vaak verhalen in? Maak jij de behoeften van anderen belangrijk en houd jij rekening met anderen? Daar waar je bepaalde dingen tekort komt, ligt vaak de sleutel tot jezelf. Dat zijn de dingen die je niet aan anderen en ook niet aan jezelf geeft. Dus zie de ‘tekortkomingen’ van de ander als spiegel voor je eigen tekortkomingen. Zie ze als een leermoment en leer je er steeds minder vaak over op te winden en de momenten steeds vaker écht aan te kijken en in jezelf te zoeken wat er mist en wat er gespiegeld wordt.
Ontvang!
Alles wat je aan anderen geeft, zul je terugkrijgen. Zo werkt het nou eenmaal. Dat wil niet zeggen dat je precies hetzelfde terugkrijgt wat je aan één specifiek persoon geeft, maar je zult het zeker van anderen terugkrijgen. Zoals ik al zei is de wereld is je grote spiegel en projecteert het jouw innerlijke wereld op je uiterlijke wereld. Dus als jij continue het gevoel hebt dat je iets tekort komt, dan wijst dat erop dat je datgene zelf niet (aan jezelf) geeft. Op het moment dat jij jezelf en anderen toestemming geeft om te voelen wat je voelt/ze voelen, zul je dit terugkrijgen van de wereld. De wereld zal jou laten zien dat je mag zijn wie je bent. Het valt je niet meer op als iemand het niet eens is met jouw gevoelens, omdat het niets meer uitmaakt. Jij hebt allang besloten dat je oké bent, dus de mening van een ander laat je niet meer wankelen.